Serwis UMiG Piotrków Kujawski
Plan miasta | Galeria | Informator lokalny |
Pogoda | Służba zdrowia | Ekologia |
Komunikaty / Ogłoszenia
- Ogłoszenie Osoby pobierające świadczenia rodzinne
- więcej...
- Posterunek Policji w Piotrkowie Kujawskim informuje, iż z dniem 01.04.2007 r. obowiązuje nowy numer telefonu do jednostki Policji
- więcej...
- Urząd Miasta i Gminy informuje, że pozostała część artykułów niewidocznych na stronie głównej Miasta i Gminy Piotrków Kujawski znajduje się w dziale Archiwum
- więcej...
Newsletter
Troska o dzieci towarzyszy od samego pomysłu utworzenia… | |
Nie od razu nasze przedszkole było ta piekną placówką. |
Przedszkole w Piotrkowie Kujawskim jest najstarszą i jedyną placówką wychowania przedszkolnego w gminie. Wraz ze swym placem zabaw stanowi enklawę znajdującą się na terenie starego parku. Charakterystyczna sylwetka budynku na stałe wrosła w krajobraz miasta. Historia tej placówki sięga trudnego okresu odbudowy naszego kraju ze zniszczeń wojennych. |
Wtedy to, kiedy kto żyw zabrał się do pracy nad odbudową zniszczonych domostw, ksiądz Wacław Liśkiewicz, ówczesny administrator parafii, powodowany troską o dzieci, które biegają bezcelowo po ulicy, wystąpił z inicjatywą otoczenia ich opieką i założenia przedszkola. Pierwszą siedzibą miał być stary, zdemolowany drewniany barak, znajdujący się na terenie ogrodu parafialnego. Nie było sprzętu, pomocy i warunków. Było bardzo ciężko. Nie zniechęciło to założyciela i pomysłodawcę. |
Poprosił on o przyjazd z Włocławka wychowawczyń przedszkolnych. Przybyły dwie wykwalifikowane przedszkolanki. Zaczęły się zapisy dzieci. Po raz pierwszy przedszkole objęło swą opieką osiemdziesięcioro dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Pierwszą kierowniczką przedszkola została Jadwiga Olińska. Następnie funkcję tę pełniły wychowawczyni Anna Bołkowiec 1967-1977, Maria Ziętara 1977-1998. W 1988 roku funkcję dyrektora obejmuje Renata Woźniak i piastuje ją do chwili obecnej. |
Jadwiga Olińska jako pierwsza szefowa przyjęła na swoje barki trudne obowiązki organizacji placówki. Trzeba było, przecież zorganizować przedszkolne gospodarstwo. I tu wykazał się i pomógł jej ksiądz Liśkiewicz, wystarał się o najpotrzebniejszy sprzęt oraz przyszedł przedszkolu z pomocą finansową. Na pierwszym zebraniu rodzicielskim wyszedł również z propozycją stawiając wniosek, aby rodzice opodatkowali się w wartość dwóch kilogramów mąki pszennej miesięcznie od każdego dziecka. Opodatkowanie to miało być w produktach bądź pieniężne do czasu dokąd nie będą ustalone normalne warunki funkcjonowania placówki. W dniu 10 kwietnia 1945 roku zostało zwołane pierwsze organizacyjne zebranie podczas, którego dokonano wyboru Zarządu Koła Opieki Rodzicielskiej i przedszkole dostało nazwę Przedszkole Koła Opieki Rodzicielskiej. W miesiąc od otwarcia placówki rozpoczęły się normalne zajęcia praktyczne. Praca szła dość ciężko, gdyż nadal brak było najpotrzebniejszych pomocy naukowych, a urządzenia były w opłakanym stanie. Jednakże to nie zrażało ani wychowawczyń, ani rodziców. Każdy jak mógł tak dopomagał by w dniu 2 maja 1945 roku odbyło się uroczyste otwarcie przedszkola. W ten piękny słoneczny dzień mieszkańcy Piotrkowa tłumnie spieszyli na tę uroczystość. Cieszyli się, że po tylu latach niewoli zobaczą co te dzieci w tak krótkim czasie się nauczyły. Na wstępie ksiądz Liśkiewicz wygłosił okolicznościowe przemówienie dokonując otwarcia placówki, a występy dzieci wprawiły wszystkich obecnych w zachwyt. Rodzie byli wzruszeni do łez. Zaznaczyć wypada, że uroczystość ta była bodźcem dla tutejszego społeczeństwa i ofiarnej pracy na rzecz przedszkola. We wrześniu przedszkole przechodzi pod władze szkolne, a wychowawczynie przechodzą na etaty państwowe i dostają swoje pierwsze pensje. W związku z dalszymi kłopotami finansowymi i lokalowymi przedszkole pozostaje w tym samym baraku. Sytuacja poprawia się gdy w 1949 roku zostaje przeniesione do dworku Tabaczyńskich i znajduje się w nim do tej pory. Stało się to możliwe dzięki staraniom ówczesnego wójta pana Grzegorzewskiego, który „... za cel swój wziął, by przedszkole Piotrkowskie postawić na najwyższym poziomie”. W roku 1951 dotychczasowa nazwa przedszkola zostaje zmieniona na Przedszkole Samorządowe, później na Państwowe Przedszkole. Dzięki władzom gminnym i dzięki pomocy rodzicom powstaje prawdziwy plac zabaw dla dzieci z piaskownicą i huśtawkami. Wydział Oświaty przydziela odbiornik radiowy, od tej pory dzieci mogą słuchać dwa razy tygodniowo swoich audycji. I tak mijają kolejne lata, jesienie, zimy i wiosny. Zmieniają się nie tylko dzieci, ale i kadra pedagogiczna. Przybywają nowe wychowawczynie. Na przestrzeni tych sześćdziesięciu lat w przedszkolu z pracującymi do chwili obecnej pracowało 21 nauczycielek, które starały i starają się stworzyć dzieciom jak najlepsze warunki, by każde dziecko czuło się tutaj dobrze i przychodziło z ochotą. Przez wszystkie te lata następowały istotne przemiany organizacyjne i merytoryczne w naszym przedszkolu. Prowadzenie placówki wymagało od dyrektorów podejmowania wielu różnorodnych działań dotyczących zadań opiekuńczo – wychowawczych, organizacyjnych i finansowych oraz kontaktów i współpracy z rodzicami i środowiskiem w szerokim tego słowa znaczeniu. Ta różnorodność zadań i ich społeczna doniosłość wymagała nieustannego starania i troski o jak najwyższą jakość pracy przedszkola. Działania te musiały być świadome i odpowiedzialne, gdyż od tego m. in. zależało uznanie rodziców i władz oświatowych, a co za tym idzie istnienie placówki. W ciągu tych lat wychowaliśmy tysiące dzieci. Wielu z nich utrzymuje z nami stały kontakt. Nasi absolwenci zajmują dziś odpowiedzialne stanowiska. Są wśród nich inżynierowie, lekarze, oficerowie, dziennikarze, nauczyciele, artyści, sportowcy i pracownicy naukowi. Dzisiaj nasi byli wychowankowie przysyłają do nas swoje dzieci, a tym samym chętnie nas odwiedzają. Tak w skrócie oczywiście przedstawia się ponad 60 letnia historia Przedszkola w Piotrkowie Kujawskim. Znając ją możemy być pewni, iż dalsze losy tej placówki będą równie ważne i interesujące, że obecnym i przyszłym pedagogom nie zabraknie miłości do dzieci i żarliwości, aby wychować je na dobrych i mądrych ludzi. |